تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر قدرت عضلانی، تعادل و ظرفیت عملکردی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن در سیستم اعصاب مرکزی است که مسیرهای حرکتی را تحت تأثیر قرار می دهد و به ضعف و خستگی عضلانی منجر می شود. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی و تسهیل عصبی-عضلانی گیرنده های عمقی) بر قدرت عضلانی، تعادل و ظرفیت عملکردی این بیماران بود. مواد و روش ها بدین منظور، 37 زن و مرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بصورت هدفمند و تصادفی به دو گروه هدف ( 19 نفر با میانگین سن 51 /6 ± 53 /34 سال، میانگین وزن 4/ 13 ± 02 /67 کیلوگرم و درجه ناتوانی 21 /1 ± 55 /2) و گروه کنترل ( 18 نفر با میانگین سن 93 /4± 78 /36 سال، میانگین وزن 13 /10 ± 92 /66 کیلوگرم و درجه ناتوانی 97 /0 ± 88 /2) تقسیم شدند. گروه هدف در یک برنامه تمرین ترکیبی (تمرین قدرتی و تمرین تسهیل عصبی-عضلانی گیرنده های عمقی) به مدت هشت هفته شرکت کردند. قبل و بعد از پروتکل تمرینی، قدرت عضلانی، تعادل و ظرفیت عملکردی بیماران ارزیابی گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون t وابسته در سطح معنی داری ( 05/p< 0 ) استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد هشت هفته تمرین ترکیبی موجب افزایش معنی دار قدرت عمومی ( 001/p= 0 )، قدرت بالاتنه ( 001/p= 0 )، تعادل پای برتر ( 003/p= 0 )، تعادل پای غیربرتر ( 001/p= 0 ) و استقامت راه رفتن ( 001/p= 0 ) شد. همچنین هیچ تفاوت معنی داری در فاکتور سرعت راه رفتن ( 12/p= 0 ) مشاهده نشده است. نتیجه گیری یک دوره تمرین ترکیبی، منجر به افزایش قدرت، تعادل و استقامت راه رفتن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می گردد. لذا پیشنهاد می شود این نوع تمرینات نیز به عنوان بخشی از مداخله درمانی در برنامه توانبخشی و بهبود مبتلایان مورد توجه قرار گیرد. * نویسنده مسئول: دانشگاه حکیم سبزواری، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی. پست الکترونیک: [email protected]